Twee vervallen rijwoningen aan een druk kruispunt ruimen plaats voor een nieuwbouw. Een gebouwhoge claustra schermt de woning af van het kruispunt en het nabije treinverkeer, en corrigeert de afschuining in de perceelsvorm.

Achter de claustra staat de woning als een lichte en compacte stapeling van perceelsbrede kamers. Geïnitieerd door de royale plafondhoogte van de leefruimte verspringen de kamers telkens een halve verdieping, en schikken zich trapsgewijs langs een centrale vide. Een fijne structuur van glad gepolierde betonplaten overspant met een minimale dikte de volledige breedte van de woning. Brede bandramen en volledig beglaasd binnenschrijnwerk geven het ondiepe gebouw een lichtheid en transparantie.